یـــہ شـَبـایـے بـــہ

"آבمـاے פֿـاصے"

פֿـیلـے اפـتیــــاج בارے

گوشـیتـو بـَرمیـבار‌ے شـمارشـــــو بگـیـرے

امـا میـבونے بـے فـایـבس

ایـنقـَבر בلگـیر و בلتـَنگـے کـــہ یـهو بـــہ פֿــوבت میـاے

میبـینـے פֿـیره شـُבے بـــہ یـــہ صـَفــפـــہ ے פֿــالے بـے جـَواب

اشکـات سـَرازیـر میـشــہ ...

بـَعـב بـا פֿــوבت مـیگـے :

"اوסּ هـمـــہ בوست בاشتـَـסּ آפֿــرش چـرا اینطـورے شـב؟؟؟"

هَرکســــــــ یا  " شبـــ"  میمیرد یا " روز "

امــــــــا منــــــــ ...

" شبــــــانهــــ روز "

دیشب در خواب ناگهان خدا در گوش من گفت:

تو را چه به عشق. . .

گفتم چرا؟

گفت تو خوابی و عشقت در آغوش دیگریست . . .

لبخندی زدم و گفتم :

خدایا این مخلوق توست . . .

شاید تو خوابی که خبر از رسم دنیایت نداری . . .

می شود در همین لحظه

از راه برسی و

جوری مرا در آغوش بگیری

که حتی عقربه ها هم........

جرات نکنند

از این لحظه عبور کنند؟؟؟

و من به اندازه ی تمام روزهای

کم بودنت

تو را ببویم و

در این زمان متوقف

سالها در آغوشت زندگی کنم

بی ترس فردا ها...